چرا شرکت های کوچک و متوسط ​​به تعاونی ها می پیوندند؟

تحقیقات قبلی قابل توجهی در مورد عوامل محرک عضویت در شرکت های تعاونی انجام شده است (Bijman & Verhees, 2011; Cechin, Bijman, Pascucci, & Omta, 2013; Gijselinckx & Bussels, 2014; Jussila, Goel, & Tuominen, 20). بیشتر این تحقیقات بر روی کشاورزانی که به تعاونی‌های تولیدکننده کشاورزی می‌پیوندند (مانند هرناندز-اسپالاردو، آرکاس-لاریو، و مارکوس-ماتاس، 2013؛ ورهیس، سرگاکی و ون دایک، 2015) یا افراد تعاونی‌های مصرف متمرکز شده است. (به عنوان مثال جونز، جوسیلا و کالمی، 2016). این مطالعات اهمیت ویژگی‌های اجتماعی و اقتصادی (هرناندز-اسپالاردو و همکاران، 2013) را به عنوان دلایلی برای ایجاد انگیزه عضویت تعاونی برجسته کرده‌اند. مزایای مالی (جونز، جوسیلا و کالمی، 2016). با این حال،

هدف این مقاله بررسی تفاوت دیدگاه صاحبان شرکت‌های کوچک و متوسط ​​(SME) با مدیرانی که تعاونی‌ها را مدیریت می‌کنند در رابطه با عوامل انگیزه عضویت آن‌ها در تعاونی‌ها است. به طور خاص، سوال پژوهشی مورد بررسی این است: چرا مالک-مدیران شرکت های کوچک و متوسط ​​به تعاونی ها می پیوندند؟

برای هدف این مطالعه، ما یک SME را به عنوان شرکتی تعریف می کنیم که به طور مستقل دارای مالکیت و اداره می شود، دارای کمتر از 250 کارمند، گردش مالی سالانه کمتر از 50 میلیون یورو و دارایی کمتر از 43 میلیون یورو (آمار OECD، 2004). اگرچه تعریف SME در سراسر جهان متفاوت است، تعریف ما توسط اتحادیه اروپا پذیرفته شده است و یکی از پرکاربردترین تعریف هاست.

پیشنهاد شده است که تولیدکنندگان کوچک به عنوان عضو تعاونی دسترسی به بازار بیشتر، هزینه های کمتر و قیمت گذاری بهتر دارند (Krivokapic-Skoko، 2002). با توجه به نحوه تأثیر تعاونی ها بر اعضا در مقایسه با افراد غیرعضو در بخش کشاورزی، جیاناکاس و فولتون (2002) دریافتند که تعاونی قیمت نهاده های کشاورزی را کاهش داد، نوآوری را افزایش داد و قیمت ها را برای تولیدکنندگان بهبود بخشید. یافته‌های مشابهی توسط تنباک (2004) گزارش شد که اشاره کرد که از طریق تعاونی‌های کشاورزی، تولیدکنندگان عموماً قیمت‌های بالاتری نسبت به غیرعضو تعاونی‌ها دریافت می‌کنند.

با وجود این، تحقیقات نسبتا کمی بر دلایلی متمرکز شده است که چرا مالکان SME برای پیوستن به یک تعاونی تصمیم می گیرند (گوئل و روسل، 2015؛ جوسیلا و همکاران، 2012). مطالعات بیشتری در سطح اعضا و شرکت مورد نیاز است تا مشخص شود که چه ارزشی از طریق همکاری به دست می آید (مزارول، مامونی لیمنیوس و ریباد، 2013). شرکت‌های کوچک و متوسط ​​که عضو یک تعاونی هستند می‌توانند از مزایایی در قالب کاهش هزینه‌های مبادله، به حداکثر رساندن بازده و توانایی بهره‌برداری از بازارهای با ارزش بالا برخوردار شوند (Markelova، Meinzen-Dick، Hellin و Dohrn، 2009).

تحقیق ما شامل مصاحبه با مدیران و مالکان SME-اعضای چهار تعاونی استرالیایی در صنایع کشاورزی، ماهیگیری، دامداری و خدمات خودرو بود. صنایع اولیه سهم عمده‌ای در اقتصاد استرالیا دارند و تعاونی‌ها به طور سنتی زیرساخت‌های زنجیره تامین مهم مانند ذخیره‌سازی را برای آنها فراهم کرده‌اند، علاوه بر این، دسترسی به بازار دلیلی است که صنعت اولیه از تعاونی‌ها استفاده می‌کند. ما یک تعاونی خرید در صنعت موتور گنجانده‌ایم تا نشان دهیم که مالکان SME (مثلاً مکانیک‌ها) چگونه می‌توانند از طریق عضویت تعاونی سود ببرند.

ساختار باقیمانده این مقاله به شرح زیر است. ابتدا، ادبیات مرتبط با تحقیق ما را بررسی می کنیم. دوم، ما روشی را توصیف می کنیم که از نرم افزار NVivo و Leximancer برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده می کند. سوم، قبل از ارائه بحث و نتیجه‌گیری نهایی با مفاهیم مدیریتی، محدودیت‌ها و ملاحظات تحقیقات آینده، یافته‌ها را گزارش می‌کنیم.