تاب آوری تعاونی روستایی: مورد مالاوی

در دهه‌های اخیر تعاونی‌ها به‌عنوان سازمان‌هایی با پتانسیل توسعه اجتماعی-اقتصادی و کاهش فقر دوباره کشف شده‌اند (بیبی و شاو، 2005، بیرچال، 2003، بیرچال، 2004، فائو، 2012، مونکنر، 2012، 11، 2012، UN. ویکاری و دی مورو، 2012). در شرایط اقتصادی و مالی کنونی، نوزایی تعاونی‌ها وجود دارد، سازمان‌های ملی و بین‌المللی به درک میزان توان مقابله تعاونی‌ها در کشورهای در حال توسعه با بحران‌های اقتصادی و سیاسی توجه دارند. علاقه ویژه ای به آفریقا وجود دارد، جایی که این سازمان ها چندین دهه سوء مدیریت، مداخله و شکست دولت را تحمل کردند (Develtere, Pollet, & Wanyama, 2008) و با این حال، در زمان های اخیر، توانسته اند در عین خدمت به جوامع فقیر، تعدادشان افزایش یابد. منطقه استدلال شده است که ظهور آزادسازی در دهه 1990 در زمینه آفریقا، تعاونی ها را قادر ساخت تا به عنوان سازمان های واقعی تحت کنترل اعضا و کسب و کار محور توسعه یابند که به نوبه خود رفاه افراد آسیب پذیر را بهبود بخشیدند (وانیاما، 2013). با این حال، تعاونی ها در قاره آفریقا تصویری متفاوت از نظر عملکرد نشان داده اند (فرانچسکونی و روبن، 2008، فرانچسکونی و ووترس، 2011). در حالی که داستان های موفقیت آمیزی وجود دارد، همه تلاش های تعاونی خوب عمل نکرده اند، اما آن هایی که داشته اند می توانند بینش های کلیدی برای انعطاف پذیری تعاونی ارائه دهند. تعاونی ها در قاره آفریقا تصویری متفاوت از نظر عملکرد نشان داده اند (فرانسسکونی و روبن، 2008، فرانچسکونی و ووترس، 2011). در حالی که داستان های موفقیت آمیزی وجود دارد، همه تلاش های تعاونی خوب عمل نکرده اند، اما آن هایی که داشته اند می توانند بینش های کلیدی برای انعطاف پذیری تعاونی ارائه دهند. تعاونی ها در قاره آفریقا تصویری متفاوت از نظر عملکرد نشان داده اند (فرانسسکونی و روبن، 2008، فرانچسکونی و ووترس، 2011). در حالی که داستان های موفقیت آمیزی وجود دارد، همه تلاش های تعاونی خوب عمل نکرده اند، اما آن هایی که داشته اند می توانند بینش های کلیدی برای انعطاف پذیری تعاونی ارائه دهند.

سوالی که در این مقاله به آن می پردازیم این است: تعاونی های روستایی مالاوی تا چه حد و از چه جهت سازمان های اجتماعی و اقتصادی تاب آور هستند؟ ادبیات تعاونی کنونی پتانسیل و محدودیت های تعاونی ها را در رابطه با درآمد و ایجاد اشتغال در درجات مختلف بررسی کرده است. با این حال، تاب‌آوری تعاونی هنوز تحت تئوری و تحقیق قرار نگرفته است. ادبیات مربوط به تعاونی ها شواهد تجربی محدودی در مورد اینکه چه چیزی تاب آوری را ممکن می کند یا چه عواملی منجر به توسعه آن می شود، ارائه کرده است. بنابراین، این مقاله با ارائه شواهد تجربی و ارائه یک مبنای نظری که از طریق آن می‌توان تاب‌آوری تعاونی را در کشورهای در حال توسعه بررسی کرد، این شکاف را کاهش داد.

تمرکز ما بر تحقیقات انجام شده بر روی چهار تا از بزرگترین اتحادیه های تعاونی و اعضای آن است. ^{مالاوی یکی} از فقیرترین کشورهای آفریقاست و محیط نامناسبی برای بخش خصوصی دارد. بی ثباتی اقتصاد کلان، نرخ تورم بالا (25 درصد در آگوست 2012 ⁾ هزینه زندگی را برای افرادی که زیر خط فقر زندگی می کنند با کمتر از 1.25 دلار در روز بسیار بالا می کند. کمبود ارز همراه با کمبود سوخت و برق، کمبود نیروی کار ماهر کافی، تخریب منابع طبیعی مانند زمین و جنگل از جمله چالش های اصلی است. ³علاوه بر این، از دهه 1990، مالاوی چندین بلای طبیعی مانند سیل و خشکسالی، قحطی شدید و همه گیری HIV/AIDS را تجربه کرده است. اثر ترکیبی این عوامل کشور را در یک تله فقر پیچیده قرار داده است (Conroy, Blackie, Whiteside, Malewezi, & Sachs, 2006) و تعاونی ها در مالاوی مجبور شده اند خود را در یک محیط پرخطر و نامطمئن مستقر کنند که مشخصه آن اقتصادی است. ، شوک های اقلیمی و اجتماعی. این که آیا و چگونه تعاونی های مالاوی توانسته اند در مواجهه با این چالش ها انعطاف پذیر باشند یا خیر، یک سوال جالب است. ادبیات مربوط به تعاونی‌های مالاوی کم است: مطالعات کمی وجود دارد که تعاونی‌های کشاورزی فردی را تحلیل کرده و به این نتیجه رسیده‌اند که عدم دسترسی به بازار، حکمرانی ضعیف و فقدان مهارت های مدیریتی ظرفیت آنها را برای بقای بلندمدت تضعیف می کند (Matabi, 2012, Nkhoma, 2011). با این حال، این مطالعات گام‌های برداشته‌شده توسط تعاونی‌های مالاوی را برای مقابله با شوک‌ها و پویایی‌ها و شرایطی که پتانسیل تاب‌آوری طولانی‌مدت را فراهم می‌کنند، بررسی نمی‌کنند.

ما در مورد جنبش تعاونی مالاوی تحقیق کردیم زیرا در آفریقا کمتر شناخته شده است و بزرگترین اتحادیه های تعاونی آن قبلا مورد مطالعه قرار نگرفته است. اتحادیه‌های تعاونی که ما مورد بررسی قرار دادیم عبارت بودند از: دو اتحادیه تعاونی تولیدکننده، اتحادیه تعاونی کاشت‌های قهوه Mzuzu (MZCPCU) و اتحادیه تعاونی آسیاب چوب (TMCU). و دو اتحادیه تعاونی مالی، اتحادیه تعاونی پس‌انداز و ترویج سرمایه‌گذاری (COMSIP) و اتحادیه تعاونی پس‌انداز و اعتبار مالاوی (MUSCCO). اتحادیه های تعاونی شبکه های سازمانی سطح ثانویه هستند که تعاونی های اولیه را گرد هم می آورند. آنها ارزش های تعاونی را با اعضای وابسته خود ترویج می کنند و تعدادی خدمات (مانند ظرفیت سازی، آموزش تخصصی، اعتبار) ارائه می دهند که بر اساس نوع کسب و کار متفاوت است.

هیچ مجموعه ای از ادبیات تلفیقی در مورد “تاب آوری تعاونی” وجود ندارد، بلکه مجموعه ای از مطالعات پراکنده است. بنابراین، برای تحقیق خود، دو نوع مرور ادبیات را انجام دادیم: ادبیات مفهوم‌سازی تاب‌آوری، و ادبیات تعاونی‌ها که بینش‌هایی را در مورد عواملی که ممکن است تاب‌آوری را فعال می‌کنند، ارائه می‌دهد. از این بررسی، مجموعه اولیه ای از مسائل یا عوامل را ایجاد کردیم که می خواستیم در تحقیقات تجربی خود آن ها را بررسی کنیم. اینها عبارت بودند از: (1) عضویت تعاونی. (2) مهارت های جمعی اعضا؛ (3) شبکه های تعاونی؛ (4) نوآوری (در محصولات، فرآیندها و عملکردها)؛ و (5) نقش دولت. بررسی ادبیات ما ما را قادر ساخت تا این عوامل را به عنوان عواملی که می‌توانند به تاب‌آوری تعاونی کمک کنند، شناسایی کنیم.

در این مقاله، یافته‌های تجربی خود را در رابطه با عوامل اولیه استخراج‌شده از ادبیات بررسی می‌کنیم و هر یافته‌ای را که فراتر از این چارچوب اولیه بود، توضیح می‌دهیم. سپس در پرتو یافته های خود به پرسش فوق فکر می کنیم. بخش 2 نتایج بررسی ادبیات را تشریح می کند، بخش 3 پیشینه کوتاهی از تعاونی ها در مالاوی ارائه می دهد و روش شناسی تحقیق را توضیح می دهد. بخش 4 یک نمای کلی از یافته های تجربی در رابطه با مجموعه اولیه عوامل ارائه می دهد و یافته هایی را که فراتر از این چارچوب اولیه بود توضیح می دهد. بخش 5 مقاله را با تأمل در سؤال اصلی بالا در پرتو این تحقیق به پایان می‌رساند.