چارچوب نوآوری Coop: مصنوع برای نوآوری در تعاونی های برزیل

تعاونی ها به دلیل داشتن اهداف و روش های متفاوت با شرکت های تجاری، سازمان های خاصی هستند. در برزیل رایج است که تعاونی ها هویت خود را فراموش می کنند و مانند شرکت های تجاری سنتی رفتار می کنند که فقط بر حداکثر سود متمرکز هستند. با این حال، تعاونی ها به اشتراک گذاشته و برای فضا با شرکت های تجاری رقابت می کنند. تعاونی ها به دنبال این هستند که برای اعضای خود جذاب بمانند و در نتیجه برای توسعه تکنیک های مدیریت تلاش می کنند.

تعاونی هایی که به طور موثر بر روی هویت تعاونی خود کار می کنند، درک می کنند که هدف اصلی خود توسعه اعضای تعاونی خود هستند. بنابراین، آنها درک می کنند که سازمانی از مردم هستند و سرمایه در خدمت توسعه اعضا است (Schneider, 2019). همسو بودن با هویت تعاونی باعث می شود تعاونی ها به دنبال تکنیک های مدیریتی متناسب با این هدف، یعنی توسعه اعضا باشند (نوکوویچ، 2016). همین امر در مدیریت نوآوری (IM) در تعاونی ها صادق است.

تمرکز IM در شرکت های تجاری، به حداکثر رساندن سود شرکت است، حتی اگر زمینه IM در حال تغییر باشد (Tidd, 2018). Garrigos، Igartua و Peiro (2018) استدلال می‌کنند که توجه به نقش تکنیک‌های مدیریت نوآوری IM که بر تولید نوآوری تدریجی و رادیکال تأثیر می‌گذارد، مهم است. سالتر و الکسی (2014) تاکید می کنند که نوآوری از طریق مدیریت، روش و سیستمی که امکان وقوع نوآوری در سازمان را فراهم می کند، رخ می دهد. نویسندگانی مانند Nonaka، Kodama، Hirose و Kohlbacher (2013) به اهمیت یک محیط سازمانی دوستدار نوآوری می پردازند.

تعاونی ها سازمان هستند و هدف آنها رضایت اعضاست. چنین سازمان هایی با معضل تشویق نوآوری بدون از دست دادن اصول اساسی خود مواجه هستند (نوکوویچ، 2016). بنابراین، این مقاله تلاشی برای توسعه مدلی است که نیاز تعاونی ها را برآورده کند. هدف این مقاله ارائه یک چارچوب IM ویژه تعاونی است.

این مقاله در حوزه نظری خود موجه است زیرا موضوع IM در تعاونی ها هنوز به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. بر اساس گزارش سازمان تعاون ایالتی ریو گراند دو سول، از نقطه نظر عملی و اقتصادی، 95 درصد از شهرهای برزیل توسط تعاونی ها، 22 میلیون برزیلی توسط تعاونی های بهداشتی خدمات رسانی می شوند و تعاونی های برزیلی 2 میلیارد دلار آمریکا در سال 2017 صادر کردند. – OCERGS (2018).

برای دستیابی به هدف تحقیق، نویسندگان با کار گارسیا (2010) شروع کردند که روشی برای مدیریت نوآوری در شرکت های تجاری ایجاد کرد و بخش اصلی این تحقیق، افزودن هویت تعاونی، ایجاد روشی جدید برای انجام مدیریت نوآوری در تعاونی ها

این تحقیق به عنوان نقطه شروع کار گارسیا (2010) است و همچنین بسیاری از نویسندگان دیگر مدیریت نوآوری در شرکت های تجاری را جمع آوری می کند که در بخش 2.1، در فصل 2 (قاب بندی نظری) قابل مشاهده است. اصالت این تحقیق این است که عمیقاً روی هویت تعاونی کار می کند که در فصل 2، بخش 2.2 قابل مشاهده است. این بخش حائز اهمیت است، زیرا به عنوان مبنایی برای ایجاد روش جدیدی برای مدیریت نوآوری در تعاونی ها عمل می کند.

با استفاده از این چارچوب نظری به عنوان پایه و با استفاده از تحقیقات علوم طراحی (DSR) به عنوان یک روش (که در فصل 3 قابل مشاهده است)، می توان به صورت نظری و عملی مدیریت نوآوری در تعاونی ها، یعنی نوآوری Coop را ایجاد کرد. چارچوب (که در فصل 4 آمده است).

در نهایت، فصل 5، ملاحظات نهایی، به نتایج اصلی تحقیق نزدیک می شود. چگونه مطالعه به زمینه نظری و عملی کمک می کند و احتمالات جدیدی را برای بررسی نشان می دهد.