طراحی سازمانی در تعاونی های کشاورزی استونی

در تمام کشورهای پیشرفته کشاورزی، تعاونی ها نقش عمده ای در تولید و تحویل غذا به مصرف کنندگان دارند (به عنوان مثال، بیجمان و همکاران، 2012). در عین حال، به نظر می‌رسد تعاونی‌های کشاورزی بیشتر از همتایان سرمایه‌مدار خود عمر می‌کنند (به عنوان مثال، Eversull، 2014؛ Iliopoulos & Valentinov، 2018). چگونه تعاونی های کشاورزی چنین نقش حیاتی را در سیستم جهانی کشاورزی و غذایی ایفا کردند؟ پذیرفته‌شده‌ترین توضیحات بر نقش ایفای سیاست‌های عمومی حمایت‌کننده (به عنوان مثال، سکستون و ایسکو، 1993)، ویژگی‌های ساختاری بخش‌های کشاورزی و بازاریابی، مانند شکست‌های بازار (مانند رودز، 1985؛ سکستون و ایسکو، 1988; والنتینوف، 2007)، و کاهش هزینه های سازمانی کلی (به عنوان مثال، کوک و ایلیوپولوس، 2016؛ هانسمن، 1996؛ ایلیوپولوس، 2014). با این حال، اولین مورد از این رویکردها، نمی تواند توضیح دهد که چرا تعاونی های کشاورزی حتی در کشورهایی که حمایت از سیاست عمومی تأثیر ناچیزی بر عملکرد آنها دارد، برجسته هستند (ایلیوپولوس، 2013). دو دلیل دیگر تا حدودی مکمل یکدیگر هستند، زیرا هر دو بر هزینه‌های پایین‌تر زیربنایی سازماندهی کشاورزان در اقدام جمعی تمرکز می‌کنند، به‌ویژه زمانی که هزینه‌های قرارداد بازار بسیار زیاد است. با تکیه بر رویکرد کم هزینه سازمانی، تعاونی ها با توانایی طولانی مدت در اصلاح مداوم سیاست ها و قوانین اساسی و عملیاتی خود به گونه ای که با نیازهای دائمی در حال تغییر اعضا و محیطشان سازگار شوند، اعتبار یافته اند (به عنوان مثال، کوک ، 2018). وقتی چنین سازگاری کافی نیست، تعاونی ها همچنین در بازآفرینی خود با تغییر یک یا هر سه ویژگی طراحی سازمانی بسیار موفق بوده اند. (1) تعریف و تخصیص درآمد باقیمانده و حقوق کنترل باقیمانده، (2) هدف آنها، و (3) فرهنگ سازمانی غالب آنها (کوک، همان). چنین تلاش‌هایی برای اختراع مجدد باعث ایجاد مدل‌های غیر سنتی مالکیت و حکمرانی متعددی شده است که در ادبیات گزارش شده است (مانند چاداد و کوک، 2004؛ کوک و ایلیوپولوس، 2016).

تعاونی‌ها در کشورهای شوروی سابق به ندرت در سطح خرد مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و بنابراین به نظر می‌رسد که سؤالات طراحی سازمانی از بررسی دقیق تحقیقات علمی دور مانده است (به عنوان مثال، هاگدورن، 2014). با توجه به شرایط اجتماعی-اقتصادی و سیاسی حاکم در چنین کشورهایی، انتظار می رود تعاونی های کشاورزی نقش بسیار گسترده تر و مهم تری نسبت به گذشته ایفا کنند (مانند Mõtte, Lillemets, & Värnik, 2019). با این حال، ما در مورد چیستی تعاونی در این کشورها بسیار اندک می دانیم، چه رسد به اینکه طرح های سازمانی غالب که توسط تعاونی های کشاورزی اتخاذ می شود، چگونه تعاونی ها از بین مدل های مالکیت و حکمرانی جایگزین انتخاب می کنند، یا پیامدهای اقتصادی انتخاب ترکیبی خاص از چیست. مدل های مالکیت و حکمرانی

این مقاله با بررسی اینکه چگونه طراحی سازمانی در تعاونی‌های کشاورزی باید در پرتو ویژگی‌های خاص بافت استونی تنظیم شود، به شکاف‌های دانش فوق‌الذکر می‌پردازد. به طور خاص، این مقاله 1) مدل های مالکیت و حکمرانی را که به طور گسترده توسط تعاونی های کشاورزی استونی پذیرفته شده است، شناسایی می کند، و 2) بینش های کلیدی را در مورد اینکه آیا و چگونه این تعاونی ها با نیازهای متغیر اعضا، مصرف کنندگان و محیط خارجی خود سازگار می شوند، ارائه می دهد. با اتخاذ یک مطالعه موردی مقایسه ای، ما به دنبال آزمایش این مفروضات و شناسایی توضیحات جایگزین ممکن، به ویژه از دیدگاه رهبران تعاونی هستیم. مقاله در شش بخش تنظیم شده است. در ادامه این بخش مقدماتی، بخش دوم روش ها و داده های مورد استفاده در تحقیق حاضر را تشریح می کند. بخش سوم مدل های مختلف مالکیت و حکمرانی اتخاذ شده توسط تعاونی های کشاورزی در سایر کشورها را بررسی می کند. متعاقباً، بخش چهار مروری بر تعاونی‌های کشاورزی استونی ارائه می‌کند، در حالی که بخش پنجم بر طرح‌های سازمانی اجرا شده توسط چهار تعاونی منتخب تمرکز دارد. بخش آخر یافته‌ها را مورد بحث قرار می‌دهد، مفاهیم مرتبط را برای رهبران و محققان تعاونی ترسیم می‌کند و مقاله را به پایان می‌رساند.