ایجاد شیوه های مدیریت خوب در تعاونی های کشاورزی

کشاورزان خرده‌مالک انفرادی معمولاً در تعاملاتشان با خریداران محصولاتشان، با تأمین‌کنندگان نهاده‌های کشاورزی، یا با تأمین‌کنندگان خدمات کلیدی، در صورتی که به تنهایی وارد این تعهدات شوند، در ضرر پرهزینه‌ای قرار می‌گیرند. محدودیت‌های اطلاعاتی، حجم کم، هزینه‌های مبادله بالا، سرمایه کم، اعتبار ناکافی و سایر عوامل، همگی بر ضد کشاورزان منفرد کار می‌کنند که به تنهایی در بازار مشارکت سودآوری داشته باشند. تعاونی های کشاورزی یک نوآوری نهادی هستند که اغلب برای رفع این ضعف کشاورزان خرده مالک در بازار مورد استفاده قرار می گیرند (برنارد و همکاران، 2010، بوسک و همکاران، 2002، روندوت و کولیون، 2001). در میان کارکردهای دیگر، چنین انجمن‌های تجاری داوطلبانه کشاورزان محلی به مالکان خود اجازه می‌دهند تا به صورت جمعی عمل کنند. برای به دست آوردن اطلاعات و ایجاد اقتصادهای مقیاس مناسب که برای مشارکت سودآور در هر دو بازار تولید و نهاده نیاز دارند، برای کاهش هزینه های مبادله، و دسترسی به خدمات، در نتیجه کسب درآمد برای کشاورزان عضو. در اصل، این تعاونی‌ها تحت مالکیت و کنترل دموکراتیک اعضای خود هستند و هر یک در عملیات تعاونی مشارکت می‌کنند و سهم عادلانه‌ای از خطرات و منافع مرتبط را می‌پذیرند (ICA، 2014).

علیرغم ماهیت داوطلبانه، چالش‌های حاکمیتی مرتبط با تعاونی‌ها که به طور مؤثر برای دستیابی به اهداف اقتصادی و اجتماعی که برای آن تأسیس شده‌اند، برای تعاونی‌ها به همان اندازه مهم است که برای هر شرکت، شرکت خصوصی، آژانس دولتی یا سایر انجمن‌ها. حکمرانی خوب یک تعاونی اساساً به مدیریت خوب مربوط می شود. اکثر تعاونی‌ها خود را حول یک هیئت مدیره منتخب تشکیل می‌دهند که از اعضا و کارکنانی که توسط تعاونی استخدام می‌شوند تا عملیات آن را به نمایندگی از اعضای آن اداره کنند و هیئت مدیره بر کارکنان و فعالیت‌های آنها نظارت دارد. از طریق پایبندی در عملیات و مدیریت خود به مجموعه‌ای از هنجارها و رویه‌های مورد توافق، تعاونی بهتر مدیریت می‌شود و بهتر می‌تواند مزایایی را که اعضایش انتظار دارند ارائه دهد (هنان، 2014a، هانان، 2014b). چهار بعد معمولاً برای حکمرانی خوب ضروری هستند: مسئولیت پذیری، پیش بینی پذیری، شفافیت و مشارکت (ADB، 1995، Brautigam، 1992). اگر ظرفیت مدیریت یک تعاونی کشاورزی در هر یک از این ابعاد ناقص باشد، بعید است که تعاونی به طور قابل اتکایی به اهدافی که اعضای آن برای آن تأسیس کرده اند دست یابد.

مکانیزمی که معمولاً در همه سازمان‌ها برای بهبود حکمرانی و ارتقای مدیریت مؤثر استفاده می‌شود، انجام حسابرسی‌های مالی منظم است. در سطح جهانی، آئین نامه اکثر تعاونی ها و بسیاری از قوانین ملی حاکم بر عملیات آنها ایجاب می کند که چنین ممیزی ها سالانه انجام شود و گزارش حسابرسی در اختیار همه اعضا قرار گیرد. Henrÿ (2012) اظهار می دارد که چنین حسابرسی های مالی، همراه با مدیریت گسترده تر و حسابرسی های اجتماعی، “شرط لازم برای توسعه صحیح تعاونی ها است (ص. 95)”. هنگامی که چنین ممیزی ها به طور منظم و به شیوه ای شایسته و با نتایج ارائه شده به عضویت به شیوه ای که به طور گسترده قابل درک است انجام می شود، چنین ممیزی ها به ارتقای حکمرانی خوب در تعاونی در تمام چهار بعد آن کمک می کند.

دولت اتیوپی کشاورزان خرده مالک در این کشور را تشویق می کند تا منابع و تلاش های خود را از طریق تعاونی های کشاورزی محلی جمع کنند. برای تجهیز بهتر تعاونی های کشاورزی اتیوپی به ظرفیت حمایت از کشاورزان عضو، استراتژی توسعه بخش تعاونی های کشاورزی برای اتیوپی در ژوئن 2012 منتشر شد (ATA، 2012). در میان خدمات حمایتی حیاتی برای تعاونی‌های کشاورزی که به مقدار کافی یا کیفیت عرضه نمی‌شوند، این استراتژی خدمات حسابرسی مالی منظم را شناسایی کرد. همچنین در مورد استقلال حسابرسی مالی تعاونی ها نیز سؤالاتی مطرح شده است. افزایش ظرفیت حسابرسی مستقل از جمله مداخلات پیشنهادی در استراتژی تعاونی های کشاورزی برای اتیوپی است. در طول زمان،

با توجه به اهمیت ممیزی های مالی منظم برای پایداری و موفقیت تجاری تعاونی ها، این مطالعه به منظور شناسایی گزینه های احتمالی برای دولت اتیوپی انجام شد تا سیستم حسابرسی مالی برای تعاونی های کشاورزی در این کشور کارآمدتر، مستقل تر باشد. منافع اعضا را تامین می کند و به حفظ تعاونی های موثر و با مدیریت خوب کمک می کند. از آنجایی که چالش های پیش روی تعاونی های کشاورزی اتیوپی در این زمینه منحصر به اتیوپی نیست، بینش های به دست آمده باید در سایر کشورها کاربرد داشته باشد.

این مقاله به شرح زیر سازماندهی شده است. بخش 2 یک مرور مفهومی از نقش حسابرسی مالی در اداره تعاونی ها ارائه می دهد. بخش 3 مطالعه و روش های مورد استفاده را تشریح می کند. بخش 4 تعاونی های کشاورزی در اتیوپی را تشریح می کند و توجه ویژه ای به ارائه خدمات حسابرسی مالی دارد. به منظور بررسی مدل‌های جایگزین برای ارائه خدمات حسابرسی مالی به تعاونی‌های کشاورزی، بخش 5 نتایج یک مطالعه میز نحوه ارائه خدمات حسابرسی به تعاونی‌ها در 11 کشور در سراسر جهان را ارائه می‌کند. بخش آخر مداخلاتی را برای بهبود عملکرد حسابرسی مالی تعاونی های کشاورزی در اتیوپی پیشنهاد می کند.