فرسایش بالقوه مزیت رقابتی در یک جنبش تجدید ساختار اتحادیه اعتباری

یکی از عوامل کلیدی تعیین کننده مزیت رقابتی تعاونی ها، تمرکز اعضا محور آنهاست (بریسکو و وارد، 2005؛ سامرویل، 2007، اسپیر، 2000). نزدیکی به اعضا، از نظر جغرافیایی و اجتماعی، به عنوان یکی از عوامل کلیدی که پیوند نزدیک بین اعضا و تعاونی های آنها را تسهیل می کند، شناسایی شده است (ایادی و همکاران، 2010، برن و همکاران، 2012، جوسیلا و همکاران، 2012 الف. ، تومینن و همکاران، 2013a، تومینن و همکاران، 2013b). چالش تعاونی‌ها برای محافظت از منبع مزیت رقابتی عضو محور خود، در حالی که استراتژی‌های رشدی را دنبال می‌کنند که آنها را قادر می‌سازد در چارچوب قرن بیست و یکم رشد کنند، به کانون اصلی بحث در ادبیات تبدیل شده است (Jussila et al., 2008، Tuominen و همکاران، 2013a، Tuominen و همکاران، 2013b، Uski و همکاران، 2007).

جنبش اتحادیه اعتباری در ایرلند نمونه‌ای از بخش تعاونی مصرف‌کننده است که اخیراً تحت فشار فزاینده‌ای برای بازسازی قرار گرفته است، به‌ویژه پس از بحران بانکی سال 2008 و اصلاحات نظارتی متعاقب آن. از زمان پیدایش خود در اواخر دهه 1950 به عنوان یک مکانیسم خودیاری برای مبارزه با محرومیت مالی، در نیم قرن گذشته، جنبش اتحادیه اعتباری از حاشیه به جریان اصلی بخش خدمات مالی در ایرلند منتقل شده است و از نرخ عضویت تخمین زده شده برخوردار است. 65 درصد از جمعیت جمهوری (ILCU، 2013). ^{با این حال، ادغام} در جریان اصلی، چالش‌های جدیدی را برای جنبش اتحادیه اعتباری به همراه دارد. اینها شامل نیاز به ماندن در رقابت در مقابل استارائه دهندگان خدمات مالی متعارف و تعهد به رعایت قوانین سختگیرانه و مقررات دولتی برای تضمین ثبات مالی و تضمین امنیت و حفاظت از دارایی های اعضا. اولی نیاز به ارائه طیف وسیع تری از محصولات و خدمات و توسعه کانال های ارائه خدمات را ایجاد می کند. دومی بر نیاز به اجرای رویه‌های دقیق‌تر، مدیریت ریسک، و دستیابی به کارایی عملیاتی و صرفه‌جویی در مقیاس و دامنه تاکید می‌کند. تجدید ساختار در قالب ادغام به عنوان مکانیزمی برای تسهیل حرکت در مواجهه با این چالش ها پیشنهاد شده است (کمیسیون اتحادیه های اعتباری، 2012). در واقع، این روند غالب مشاهده شده در جنبش‌های اتحادیه اعتباری «پیشرو» قدیمی در سطح بین‌المللی بوده است (فرگوسن و مک کیلوپ، 1997). با این حال، این ساختار مفهوم پیشرفت ممکن است با روحیه تعاونی یا نیازها و خواسته های اعضا سازگار نباشد. در حالی که مورد تجدید ساختار دارای اعتبار است، این خطر وجود دارد که این حرکت در این موج «پیشرفت» از مسیر خارج شود. علاوه بر این، ادغام ها تهدیدی برای تضعیف یکی از منابع کلیدی مزیت رقابتی اتحادیه های اعتباری در ایرلند – ارتباط و وابستگی آنها با جوامع محلی آنها است.

این مقاله درک عمیق تری از مزیت رقابتی در اتحادیه های اعتباری مبتنی بر جامعه ایجاد می کند. این کار را با استفاده از یک روش کیفی برای بررسی دلایلی که چرا اعضای اتحادیه اعتبار ایرلندی ترجیح می دهند از اتحادیه های اعتباری نسبت به سایر موسسات مالی وام بگیرند، انجام می دهد. تا به امروز، روش‌های به کار رفته در مطالعات مربوط به رابطه بین تعاونی‌های مصرف‌کننده و اعضای آن‌ها، و نقش قرابت محلی در این امر، بر دیدگاه‌ها و تجربیات مدیریت، افسران منتخب و سایر افراد دارای دانش «متخصص» متمرکز بوده‌اند. (به عنوان مثال Jussila و همکاران، 2007، Tuomimen و همکاران، 2006، Tuominen و همکاران، 2013a، Tuominen و همکاران، 2013b). در حالی که این دیدگاه‌ها برای توسعه درک بعد رابطه‌ای مزیت تعاونی حیاتی هستند، نیاز به بررسی این موضوعات با اعضای «عادی» به همان اندازه مهم است. در زمینه بازسازی در بخش اتحادیه اعتباری ایرلند، نقطه شروعی توسط برن و همکاران ارائه شده است. (2012)، که مطالعه اعضای «عادی»، پشتیبانی تجربی از این ادعا را فراهم می کند که «اعضا برای رابطه خود با اتحادیه اعتبار ارزش قائل هستند و مایل نیستند ماهیت محلی آن را با افزایش خدمات معامله کنند» (بیرن و همکاران، 2012، ص. 39). در این مقاله، ما بر اساس این رشته نوظهور از ادبیات است. ما یک روش کیفی را اتخاذ می‌کنیم که بر تجربیات اعضا متمرکز است، و روایتی را ایجاد می‌کند که پشتیبانی بیشتری از این استدلال ارائه می‌کند که «ارتباط محلی» یک عامل کلیدی است که به مزیت رقابتی اتحادیه‌های اعتباری کمک می‌کند. این رویکرد روش‌شناختی بُعد جدیدی به ادبیات تجدید ساختار و پیامدهای آن برای مزیت رقابتی کمک می‌کند.

این مقاله با طرحی از زمینه برای دستور کار بازسازی در جنبش اتحادیه اعتباری در جمهوری ایرلند آغاز می شود و خطرات ناشی از مزیت رقابتی را برجسته می کند. سپس به مفهوم‌سازی رابطه بین اتحادیه‌های اعتباری و اعضای آن‌ها، با تکیه بر ادبیات تعاونی، بلکه از ادبیات مربوط به رفتار مصرف‌کننده و خدمات مالی، ادامه می‌دهد. یافته‌های ما در مورد دلایل اعضا برای انتخاب اتحادیه‌های اعتباری به‌عنوان ارائه‌دهنده اعتبار، سپس در چارچوب این ادبیات ارائه و مورد بحث قرار می‌گیرد.