فعالیت‌های CSR در تعاونی‌های مصرف

در طول دهه گذشته شرکت ها به دلیل چندین قصور که توجه عمومی را به خود جلب کرده اند، تحت نظارت شدیدتری قرار گرفته اند. از جمله شکست‌های اخلاقی شرکت‌هایی مانند انرون و ورلدکام، افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای غیرقابل تنظیم، چالش‌های اجتماعی و زیست‌محیطی در زنجیره تامین جهانی و همچنین فساد است (Knudsen, Geisler, & Ege, 2013). در حالی که این تخلفات خاص تاسف بار بوده است، اما از جنبه مثبت، اهمیت مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) را در دستور کار اتاق های هیئت مدیره افزایش داده است. ایده اصلی CSR این است که “کسب و کار و جامعه به جای موجودیت های متمایز در هم تنیده شده اند. بنابراین، جامعه انتظارات خاصی برای رفتار و پیامدهای تجاری مناسب دارد» (وود، 1991، ص 695). این بدان معنی است که در حالی که انتظار می رود تجارت سودآور باشد (مسئولیت های اقتصادی)، در عین حال انتظار می رود که از قانون (مسئولیت های قانونی)، اخلاقی (مسئولیت های اخلاقی) و یک شهروند شرکتی خوب (مسئولیت های بشردوستانه) تبعیت کند (کارول، 1991). ). بنابراین، سازمان‌ها نیز به طور فزاینده‌ای مشتاق هستند تا تعهد خود را نسبت به مسئولیت اجتماعی به سهامداران، مشتریان، کارکنان، دولت و عموم مردم به اشتراک بگذارند (جون، کامفورت، هیلیر، و ایستوود، 2005) تا نشان دهند که به تعهدات خود عمل می‌کنند. این انتظارات در عین حال، کسانی نیز وجود دارند (مانند چو، لین، رابرتز و رودریک، 2015) که می‌بینند فشارهای متضاد اجتماعی و نهادی سازمان‌ها را ملزم می‌کند که خود را درگیر ریاکاری و توسعه نماها کنند.

با این وجود، تحقیقات تا کنون نشان داده است که شکل شرکت نیز ممکن است نقشی را در مورد انتظارات و الزامات برای رفتار مناسب CSR ایفا کند. به عنوان مثال، تومینن (2013) تاکید کرده است که تعاونی های مصرف کننده سازمان هایی هستند که هم می توانند و هم باید مسائل CSR را به طور ویژه جدی بگیرند. این به دلیل این واقعیت است که هدف شرکت آنها در مقایسه با شرکت های تحت مالکیت سرمایه گذار (IOF) اساساً متفاوت است. در حالی که هر دو سازمان با هدف کسب سود تجارت می کنند، تفاوت این است که به جای تجارت با هدف سود بردن سرمایه گذاران، یک تعاونی تجارت می کند تا «به جامعه ای که در آن تجارت می کند، و به ویژه اعضای آن، با حمل بر تجارت انتخابی آن» (میلز، 2002، ص 173). این هدف اغلب منجر به جاسازی در یک منطقه جغرافیایی خاص می شود که توسط مالکان کاربر ساکن است (Jussila، Tuominen & Saksa، 2008)، که اهمیت مسئولیت در قبال سهامداران منطقه را برجسته می کند. در واقع، تحقیقات تاکنون تعاونی‌های مصرف را به عنوان سازمان‌های مسئول منطقه‌ای معرفی کرده است که به کارکنان خود و سایر ذینفعان منطقه‌ای توجه قابل توجهی می‌کنند و منافع محلی را ارتقا می‌دهند، همچنین در فعالیت‌های غیرمرتبط تجاری برای حمایت از جامعه، علاوه بر منفعت خود، شرکت می‌کنند. اعضا (Jussila, Kotonen & Tuominen, 2007).

اصول تعاونی (نگاه کنید به مک فرسون، 1995) به همین ترتیب تعاونی ها را به سمت مسئولیت اجتماعی شرکت ها هدایت می کند و بنابراین تعاونی ها اغلب به عنوان سازمان های جامعه گرا و مسئولیت اجتماعی به تصویر کشیده می شوند (به عنوان مثال، Dobrohoczki، 2006). بنابراین تحقیقات تاکنون تعاونی‌های مصرف‌کننده را تشویق کرده است که به طور فعال ارزش‌های اجتماعی را ترویج کنند (Pestoff، 1999) و درگیر CSR استراتژیک (اقدامات و گزارش‌ها، Tuominen، Tuominen، Tuominen، و Jussila، 2013) به منظور حفظ روابط خوب با منطقه‌ای خود باشند. ذینفعان، سرمایه اجتماعی بسازند و خود را از رقبای غیرمنطقه ای متمایز کنند. با این حال، گزارش‌هایی نیز در ادبیات وجود دارد که بر اساس آن‌ها به سختی می‌توان تفاوتی بین عملیات تعاونی‌های مصرف‌کننده و IOFs درک کرد (به عنوان مثال، Sparks، 2002). علاوه بر این، هیکس، مدوکس، راب، و وب (2007) تعاونی ها را در کانادا مطالعه کردند و دریافتند که در مورد مسئولیت اجتماعی نیز چالش هایی وجود دارد. یعنی، آنها تنها چند نمونه محدود از ارزش‌ها و اهداف اجتماعی گسترده‌تر تعاونی‌ها را یافتند، اگرچه فرصت‌هایی برای گزارش این جنبه‌های عملکرد تعاونی در ساختار صورت‌های مالی وجود دارد. بنابراین، از آنجایی که یافته‌های تحقیق تاکنون تا حدی بحث‌برانگیز هستند زیرا هم پتانسیل تعاونی‌های مصرف‌کننده را برای حامیان الگوی CSR و هم چالش‌های موجود در استفاده از این پتانسیل را برجسته می‌کنند، تحقیقات بیشتری در مورد CSR تعاونی‌های مصرفی مورد نیاز است. اگرچه فرصت هایی برای گزارش این جنبه های عملکرد تعاونی در ساختار صورت های مالی وجود دارد. بنابراین، از آنجایی که یافته‌های تحقیق تاکنون تا حدی بحث‌برانگیز هستند زیرا هم پتانسیل تعاونی‌های مصرف‌کننده را برای حامیان الگوی CSR و هم چالش‌های موجود در استفاده از این پتانسیل را برجسته می‌کنند، تحقیقات بیشتری در مورد CSR تعاونی‌های مصرفی مورد نیاز است. اگرچه فرصت هایی برای گزارش این جنبه های عملکرد تعاونی در ساختار صورت های مالی وجود دارد. بنابراین، از آنجایی که یافته‌های تحقیق تاکنون تا حدی بحث‌برانگیز هستند زیرا هم پتانسیل تعاونی‌های مصرف‌کننده را برای حامیان الگوی CSR و هم چالش‌های موجود در استفاده از این پتانسیل را برجسته می‌کنند، تحقیقات بیشتری در مورد CSR تعاونی‌های مصرفی مورد نیاز است.

در این مقاله، هدف ما مشخص کردن چگونگی تجلی فعالیت‌های CSR در گزارش‌های سالانه هیئت‌مدیره تعاونی‌های مصرف منطقه‌ای گروه S است.طبق قانون فنلاند (قانون تعاونی 6:2) هیئت مدیره موظف است بر اداره تعاونی و سازماندهی مناسب عملیات آن نظارت کند. در نتیجه هیئت مدیره نقش مهمی در مدیریت و کنترل عملیات تعاونی دارد. علاوه بر این، طبق قانون 6:2، هیئت مدیره باید مسئول ترتیب مناسب کنترل حساب ها و امور مالی شرکت باشد. با این حال، نادسن و همکاران. (2013) معتقدند که نظارت هیئت مدیره باید شامل مسائل CSR نیز باشد، زیرا در غیر این صورت “برنامه های CSR یک شرکت احتمالاً به طور موثر با افزایش تقاضاهای اجتماعی برخورد نمی کند” (ص. 239). بنابراین، ما ادعا می کنیم که در آخرین راه، هیئت مدیره همچنین مسئولیت فعالیت ها و گزارش های CSR را بر عهده دارد و به همین دلیل تصمیم گرفتیم که تحلیل محتوا را در گزارش های هیئت مدیره 19 تعاونی منطقه ای اعمال کنیم. دلیل انتخاب گروه S به طور کلی این واقعیت بود که این شرکت خرده‌فروش پیشرو در فنلاند با 43 درصد سهم بازار داخلی در مهم‌ترین حوزه‌های تجاری خود (یعنی مواد غذایی و مواد غذایی و کالاهای تخصصی) است.

از آنجایی که گزارش‌های سالانه هیئت‌مدیره برای همه شرکت‌ها صرف نظر از اندازه آنها الزامی است، می‌توان آن‌ها را مواد تحقیقاتی ایده‌آل برای اهداف ما در نظر گرفت. یعنی همه تعاونی های منطقه ای موظف به انتشار آن ها هستند که باعث می شود با یکدیگر قابل قیاس باشند. ما همچنین ادعا می‌کنیم که گزارش‌های سالانه هیئت مدیره حسابرسی شده احتمالاً تصویر واقعی‌تری از فعالیت‌های CSR در تعاونی‌ها نسبت به مواد بازاریابی منتشر شده توسط این سازمان‌ها ارائه می‌دهد. علاوه بر این، در حالی که Uski، Jussila و Kovanen (2007) CSR گروه S را در سطح گروه مورد بررسی قرار دادند، تجزیه و تحلیل محتوای ما ما را قادر می سازد تا فعالیت های مسئولیت گزارش شده را شناسایی کنیم و بررسی دقیق تری را در سطح تعاونی انجام دهیم.

در حالی که رویکردهای زیادی برای CSR در دانشگاه وجود دارد (برای یک مرور کلی به Garriga and Melé، 2004 مراجعه کنید)، تحقیقات تاکنون نشان می دهد که تفاوت هایی نیز بین شیوه های CSR در شرکت های بزرگ و کوچک وجود دارد (به عنوان مثال، Baumann-Pauly، Wickert، Spence، و شرر، 2013) و در شیوه های گزارش CSR بین شرکت ها در یک صنعت معین (به عنوان مثال، جونز و همکاران، 2005). علاوه بر این، هویت مالکان نیز نقش مهمی در عملکرد CSR دارد (به عنوان مثال، بینگهام، گیب دایر، اسمیت و آدامز، 2011). بنابراین، ما یک مطالعه موردی جالب از وضعیت غالب در زمینه فنلاند با بررسی اینکه آیا چنین رویکردها و شیوه‌های متفاوتی در سراسر تعاونی‌های منطقه‌ای گروه S وجود دارد یا خیر، ارائه می‌کنیم. چیزی که این موضوع را به ویژه جالب می کند این است که فنلاند به طور سنتی یک کشور شفاف در نظر گرفته می شده است.

مقاله ما به شکل زیر سازماندهی شده است. ما با معرفی اجمالی رویکردهای مختلف نسبت به CSR، از جمله مدل مورد استفاده در این مطالعه برای ارزیابی سطح مسئولیت در گزارش‌های هیئت مدیره هر یک از تعاونی‌ها، شروع می‌کنیم. سپس به سراغ تعاونی‌های مصرف می‌رویم و ویژگی‌هایی را مورد بحث قرار می‌دهیم که ممکن است آن‌ها را قادر می‌سازد تا سازمان‌های مسئولیت‌پذیر اجتماعی باشند و همچنین حساب‌هایی که نسبت به سطح بالای فرضی CSR خود خوش‌بین نیستند. پس از ارائه طرح تحقیق با جزئیات بیشتر، به تجزیه و تحلیل داده ها ادامه می دهیم. در نهایت، پس از جمع‌بندی یافته‌های این کار، یافته‌ها را در ارتباط با دانش موجود مورد بحث قرار می‌دهیم و پیشنهاداتی را برای تحقیقات و عملی آتی ارائه می‌کنیم.