عملکرد تعاونی های کشاورزی خرده پا

ایده رابرت اوون در مورد روستای تعاونی الهام‌بخش ایجاد اصول عمده تعاونی‌ها بود که عبارتند از خودیاری و کمک متقابل (Pathak & Kumar, 2005). اگرچه این ایده در ابتدا محکوم شد و از آن به عنوان “آقای. متوازی الاضلاع بینوایان اوون» سرانجام به تلاشی برای بهبود طبقه کارگر افسرده از طریق بیان اصول رسمی روچدیل کمک کرد (کومار، 1990). امروزه تعاونی‌ها در بیشتر کشورها و بخش‌ها در سرتاسر جهان یافت می‌شوند (Kumar, Wankhede, & Gena, 2015) و نقش مهمی در ساختارهای اجتماعی به ویژه در میان کشورهای در حال توسعه دارند. دستور کار توسعه پایدار (SDG)، که بخش مهمی از دستور کار 2030 برای توسعه پایدار را تشکیل می دهد. تعاونی ها را به عنوان یک ابزار توسعه مناسب برای امکان اجرای چارچوب SDG شناخته است (Mayo, 2018). SDG منعکس کننده یک الگوی توسعه مردم محور است که با ارزش ها و اصول تعاونی ها سازگار است (Esim, 2014; Mayo, 2018)، مانند کاهش فقر و ارتقای رفاه در میان اعضای تعاونی، به ویژه در بخش های روستایی و ناامن، مانند کشاورزی. تعاونی ها نیروی قابل توجهی هستند، اما باید به صورت رقابتی عمل کنند تا به برنامه توسعه مردم محور SDG خدمت کنند.

تعاونی انجمنی است که منابع را از افراد دارای منافع مشترک به منظور ترویج و حمایت از آن منافع جمع می کند. مدل تعاونی را می توان به صورت «از اعضا»، «توسط اعضا» و «به اعضا» ساده کرد. اولاً، تعاونی‌ها «از اعضا» هستند، به این معنی که توسط افرادی با منافع مشترک تأسیس می‌شوند که داوطلبانه موافقت کرده‌اند که به طور جمعی کار کنند و به طور مساوی در قالب سرمایه و سایر روش‌های مشارکت مشارکت کنند. دوم، تعاونی‌ها «توسط اعضا» هستند، به این معنی که سازمان و فعالیت‌ها به شیوه‌ای دموکراتیک اداره می‌شوند. سوم، تعاونی ها «به اعضا» هستند، به این معنی که برای خدمت به اعضای خود تأسیس شده اند. عملیاتی کردن این مفاهیم ممکن است به هفت اصل اساسی تعاونی اصلاح شود (کومار و همکاران، 2015):

• (1)

  عضویت داوطلبانه و آزاد

• (2)

  کنترل دموکراتیک توسط اعضا

• (3)

  مشارکت اقتصادی اعضا

• (4)

  خودمختاری و استقلال

• (5)

  آموزش، آموزش و اطلاعات

• (6)

  همکاری بین تعاونی ها

• (7)

  نگرانی برای جامعه

تعاونی ها به عنوان بخش سوم مهم و فزاینده ای شناخته می شوند که شکاف های ایجاد شده بین بخش های دولتی و خصوصی را متعادل می کند. در بخش کشاورزی، نقش تعاونی ها در توانمندسازی و ارتقای رفاه کشاورزان محلی تشدید شده است (چوکوکره و بهارالدین، 2012). به گفته تورگرسون، رینولدز و گری، (1997)، یک تعاونی کشاورزی یک نهاد تجاری مستقل است. در واقع، نهاد به گونه‌ای طراحی شده است که به محصولات کشاورزان اجازه می‌دهد تا به بازار منتقل شوند و بر قیمت‌ها و سایر شرایط تجاری تأثیر بگذارند و در عین حال رفتار منصفانه و سایر مزایا را برای اعضا فراهم کنند (مهازریل عینی، حفیظه، و زوراینی، 2012; Ortmann & King، 2007؛ Chukwukere & Baharuddin، 2012؛ Ojiagu و همکاران 2015؛ Kumar & Gena 2015؛ Sarmila و همکاران 2017).

تعاونی را می توان به عنوان یک نهاد ترکیبی توصیف کرد که ویژگی های کسب و کار معمولی و سازمان های غیرانتفاعی را ترکیب می کند. ترکیب ویژگی‌های خصوصی و غیرانتفاعی منجر به جهت‌گیری متفاوتی در رابطه با رفتار مدیریت تعاونی در مقایسه با تک هویتی کسب‌وکارهای عادی و نهادهای غیرانتفاعی می‌شود. یک مطالعه خاص در مورد عملکرد تعاونی دانش در مورد عملکرد سازمانی (OP) را غنی می کند. علاوه بر این، این موضوع برای بقای تعاونی ها در زمینه تعاونی های نسل جدید (NGC) اهمیت فزاینده ای دارد. از سال 1988، ظهور NGCها منجر به تمرکز نسبتاً قوی‌تر بر فعالیت‌های ارزش افزوده و استراتژی‌های رقابتی در میان تعاونی‌ها شده است (Ortmann & King، 2007). در نتیجه، انتظار می‌رود که تعاونی‌ها کمتر به حمایت دولت وابسته باشند و در جمع‌آوری منابع و سرمایه بیشتر به خود متکی باشند (چوکوکره و بهارالدین، 2012). این نیاز به مطالعات انجام شده در مورد عملکرد تعاونی توسط محققان معاصر OP را توجیه می کند. تحقیقات بیشتر در این زمینه منجر به درک بهتری از عملکرد تعاونی می شود.

عملکرد یک مفهوم پیچیده و ذهنی است که بین محققان مورد مناقشه باقی مانده است (دوبرین، پوپسکو، پوپسکو، و پوپسکو، 2012؛ ایولیانا و ماریا 2016)، اما معمولاً به توانایی سازمان ها برای دستیابی به اهداف هدف اشاره می کند. دو بعد وجود دارد که مفهوم عملکرد را نشان می دهد: کارایی و اثربخشی (دوبرین و همکاران، 2012؛ لکوویچ و ماریچ، 2015). هر دو بعد بر جنبه های مختلف تأکید دارند، اما با هم مرتبط هستند. به عنوان مثال، یک سازمان باید هدفی را انتخاب کند که با هدف تعیین شده آن هماهنگ باشد. به طور همزمان، باید به گونه ای به هدف برسد که ضایعات، اضافه کاری و هزینه های غیرضروری را به حداقل برساند.

OP به یک جنبه حیاتی از تحقیقات تجربی در زمینه های سیاست تجاری (دس و رابینسون، 1984) و مدیریت استراتژیک تبدیل شده است (Hamann, Schiemann, Bellora, & Günther, 2013). دو موضوع اساسی توسط محققان OP تجزیه و تحلیل می شود: (1) انتخاب یک چارچوب مفهومی برای تعریف OP و (2) شناسایی اقدامات دقیق برای عملیاتی کردن OP (دس و رابینسون، 1984). علاوه بر این، سه رویکرد عمده برای OP وجود دارد: (1) رویکرد هدف، (2) رویکرد منابع سیستمی و (3) رویکرد حوزه (دس و رابینسون، 1984). رویکرد هدف بر اهداف صریح و ضمنی به عنوان راهی برای تعریف OP تأکید می کند، در حالی که رویکرد منابع سیستمی عملکرد را بر اساس عوامل کلیدی داخلی و خارجی که سازمان برای بقا بر آنها تکیه می کند، بررسی می کند. رویکرد حوزه‌ای سازمان را موجودی می‌داند که برای بخش‌های مختلف (داخلی و بیرونی) سازمان سود می‌برد. بنابراین، OP با توجه به برآورده شدن نیازهای حوزه های مربوطه اندازه گیری می شود. دس و رابینسون (1984) ارتباط OP ذهنی را در غیاب معیارهای کمی عینی برجسته کردند. به عقیده آنها، عملیاتی سازی ذهنی OP باید شامل چند بعدی بودن OP به جای برخی معیارهای اقتصادی محدود باشد (دس و رابینسون، 1984).

در غیاب تعریف مشخصی از عملکرد و شاخص های آن، تفاسیر مختلفی از عملکرد در میان ذینفعان و محیط های سازمانی مختلف وجود داشته است. در واقع، در زمینه تعاونی‌ها، الگوهای منحصربه‌فردی از درک مرتبط با عملکرد انتظار می‌رود، زیرا تعاونی‌ها دارای ویژگی‌هایی هستند که با واحدهای تجاری معمولی و سازمان‌های غیرانتفاعی متفاوت است (Somerville، 2007). مقاله حاضر به بررسی اکتشافی عملکرد در زمینه خاص تعاونی های خرده مالک روغن پالم در مالزی می پردازد. هدف نهایی این مطالعه تعیین عملکرد تعاونی‌های خرده‌مالک روغن پالم با توجه به درک عمل‌گرایانه مدیریت ارشد آن است. ما دیدگاه های مدیریت ارشد در مورد عملکرد را بررسی می کنیم زیرا آنها می توانند بر رفتار استراتژیک تعاونی ها تأثیر بگذارند. رابطه بین دیدگاه مدیریت ارشد و OP به بهترین وجه توسط مدل ذهنی توصیف شده است (Lim & Klein, 2006; Limnios, Mazzarol, Soutar, & Siddique, 2018; Talonen, Holmlund-Rytkönen, & Strandvik, 2018) که به یک شناختی اشاره دارد. چارچوب یا ذهنیتی که فرد با آن جهان را می سازد و معنا می بخشد (تالونن و همکاران، 2018). به عبارت دیگر، ذهنیت افراد در همه امور تحت صلاحدید او تأثیر مستقیم دارد. بنابراین، تفکر و مدل‌های ذهنی مدیریت ارشد برای درک جنبه‌های استراتژیک رفتار سازمانی، از جمله OP، محوری هستند. رابطه بین دیدگاه مدیریت ارشد و OP به بهترین وجه توسط مدل ذهنی توصیف شده است (Lim & Klein, 2006; Limnios, Mazzarol, Soutar, & Siddique, 2018; Talonen, Holmlund-Rytkönen, & Strandvik, 2018) که به یک شناختی اشاره دارد. چارچوب یا ذهنیتی که فرد با آن جهان را می سازد و معنا می بخشد (تالونن و همکاران، 2018). به عبارت دیگر، ذهنیت افراد در همه امور تحت صلاحدید او تأثیر مستقیم دارد. بنابراین، تفکر و مدل‌های ذهنی مدیریت ارشد برای درک جنبه‌های استراتژیک رفتار سازمانی، از جمله OP، محوری هستند. رابطه بین دیدگاه مدیریت ارشد و OP به بهترین وجه توسط مدل ذهنی توصیف شده است (Lim & Klein, 2006; Limnios, Mazzarol, Soutar, & Siddique, 2018; Talonen, Holmlund-Rytkönen, & Strandvik, 2018) که به یک شناختی اشاره دارد. چارچوب یا ذهنیتی که فرد با آن جهان را می سازد و معنا می بخشد (تالونن و همکاران، 2018). به عبارت دیگر، ذهنیت افراد در همه امور تحت صلاحدید او تأثیر مستقیم دارد. بنابراین، تفکر و مدل‌های ذهنی مدیریت ارشد برای درک جنبه‌های استراتژیک رفتار سازمانی، از جمله OP، محوری هستند. طرز فکر یک فرد بر همه امور تحت اختیار او تأثیر مستقیم دارد. بنابراین، تفکر و مدل‌های ذهنی مدیریت ارشد برای درک جنبه‌های استراتژیک رفتار سازمانی، از جمله OP، محوری هستند. طرز فکر افراد بر همه امور تحت صلاحدید او تأثیر مستقیم دارد. بنابراین، تفکر و مدل‌های ذهنی مدیریت ارشد برای درک جنبه‌های استراتژیک رفتار سازمانی، از جمله OP، محوری هستند.