خلاصه
بحران اقتصادی نه تنها در بین دانشگاهیان بلکه در بین اعضای جامعه به طور کلی باعث افزایش علاقه به تعاونی ها شده است. تعاونیها بهعنوان جایگزینی برای مدل کسبوکار سرمایهداری، که مدتهاست در بخش صنعتی رواج داشته است، در نظر گرفته میشوند. علاوه بر این، تعاونیها به عنوان روشی ممکن برای سازماندهی مجدد شرکتهای بحرانزده در نظر گرفته میشوند تا افراد آسیبدیده از بحران بیکاری بتوانند دوباره ادغام شوند. مطالعات اخیر نشان داده است که در مواجهه با شوک های منفی، تعاونی ها تمایل به کاهش اشتغال به میزان کمتری نسبت به سایر انواع سازمان ها دارند. با توجه به این مقدمات، این مطالعه با هدف تجزیه و تحلیل وضعیت اقتصادی تعاونی های ایتالیایی که در بخش صنعتی و خدماتی در طول دوره 2008-2010 فعالیت می کردند، انجام شد. هدف این مطالعه مقایسه تعاونیها با سایر اشکال بنگاههای اقتصادی با توجه به اثرات بحران اقتصادی بر سطوح اشتغال، عملکرد اقتصادی، سرمایهگذاری و تحقیق و توسعه است. این مطالعه از داده های نظرسنجی از نمونه ای از بیش از 25000 شرکت ایتالیایی در بخش خدمات صنعتی و پشتیبانی، از جمله 3000 تعاونی استفاده می کند. این نظرسنجی نمای دقیقی از ساختار و عوامل کلیدی مرتبط با تولید و رقابت پذیری شرکت ها ارائه می دهد.
معرفی
بحران اقتصادی علاقه (Borzaga, 2012, Vieta, 2010) را به تعاونی ها به عنوان جایگزینی برای مدل کسب و کار سرمایه داری، نه تنها در میان دانشگاهیان، بلکه در بین اعضای جامعه به طور کلی، دوباره برانگیخته است. مدل کسبوکار سرمایهداری همیشه در بخش صنعتی رایج بوده است، اما تعاونیها اکنون به عنوان روشی ممکن برای مدیریت فعالیتهای تجاری جدید، ایجاد مشاغل جدید و ادغام مجدد افراد آسیبدیده از بحران از طریق سازماندهی مجدد شرکتها در قالب شرکتها در نظر گرفته میشوند. – عوامل عملیاتی (Vieta, Larrabure, & Schugurensky, 2012).
در سالهای اخیر، این فرآیند شناسایی با بهبود دانش مکانیزمهای درونی تعاونیها، و سهم مؤثر تعاونیها در رفاه اقتصادی منطقهای که در آن فعالیت میکنند، تقویت شده است. چندین مطالعه (Birchall and Hammond Ketilson, 2009, Zamagni, 2012, Zanotti, 2013) نشان داد که تعاونی ها در مراحل اولیه بحران اقتصادی انعطاف پذیری بیشتری برای بقا نسبت به سایر اشکال شرکت دارند (Bentivogli and Viviano, 2012, CECOP-CICOPA اروپا، 2010). بررسی های انجام شده در اروپا (Roelants, Dovgan, Eum, & Terrasi, 2012) به ویژه نشان می دهد که چگونه واکنش تعاونی ها بهتر از واکنش سایر مدل های کسب و کار به ویژه در کشورهایی با سنت تعاونی طولانی است و این در کجاست. سازمان ها ریشه در جامعه دارند.
با بررسی دلایل این تابآوری بیشتر، توجه محققان در سالهای اخیر عمدتاً بر عوامل ذاتی ماهیت سازمانهای تعاونی متمرکز شده است. ابتدا چندین محقق (آراندو و همکاران، 2010، ویلافانز پرز، 2011) اشاره کردند که در صورت شوک های منفی، اصول زیربنای تعاونی ها مانند مشارکت اعضا در تصمیم گیری های مدیریت، توجه به نیازهای محلی، و ریشه دار بودن آنها در جامعه، اعضای تعاونی ها را ترغیب می کند تا اقدامات لازم برای بقای سازمان و حفظ اشتغال را با رغبت بیشتری بپذیرند. دوم، محققان (Furubotn and Pejovich, 1970, Vanek, 1977) بر عدم سرمایه گذاری تعاونی ها و عدم توجه به کارایی اقتصادی تمرکز کرده اند. بنابراین عدم توجه به کارایی واکنش کندتر در تعدیل تولید و اشتغال را در صورت کاهش تقاضا توجیه می کند. توجه کمتر به کارایی اقتصادی با مزایای مالیاتی بالاتری که توسط قانون برای تعاونیها در برخی شرایط ارائه میشود، جبران میشود. سپس مزایای مالیاتی به تعاونی ها کمک می کند تا با مراحل بحران اقتصادی مقابله کنند. در مورد موضوع کمبود سرمایه و کارایی کمتر، شواهد تجربی، بسته به منطقه و بخش در نظر گرفته شده، نتایج متفاوتی را نشان میدهند (Fontanari & Borzaga، 2013). با نگاهی به پرونده ایتالیایی، قوانین مدنی و مالیاتی ایتالیا برای تعاونیها به جای سرمایهای که آنها سرمایهگذاری کردهاند، سرمایهگذاری سازمان و پاداش کار یا مشارکت اعضا را ارتقا میدهد (Alzola et al., 2010). سپس تعاونی ها از طریق تخصیص سود به ذخایر، سرمایه را انباشته کنید. بررسیهای انجامشده در سطح ملی (Accornero & Marini, 2011) همچنین نشان میدهد که چگونه تخصیص سود به ذخایر به تعاونیها اجازه میدهد تا با دورههای سخت اقتصادی بدون مشکل مقابله کنند.
بر اساس یک تحلیل جدیدتر (Borzaga & Fontanari، 2012)، با این حال، دلیل اصلی انعطاف پذیری تعاونی ها اهداف متنوع آنها در مقایسه با شرکت های انتفاعی است. هدف یک تعاونی را نمی توان به سادگی به حداکثر کردن سود تقلیل داد، مانند شرکت های انتفاعی، بلکه برآوردن نیاز(های) خاص اعضای تعاونی از طریق ارائه خدمات (مانچینو و توماس) است. ، 2005، مور، 2000). با این وجود، حتی در مواقع بحران اقتصادی، تعاونی ها تا حد امکان تلاش می کنند تا سطح تولید و اشتغال را بدون تغییر نگه دارند تا اطمینان حاصل شود که نیازهای اعضا می تواند برآورده شود. این امر بهویژه در تعاونیهای کارگری مشهود است که با توجه به نیازهای اعضای آنها، میتوان آن را نوعی بیمه در برابر این واقعیت دانست که سرمایهگذاران علیه کارگران تصمیم میگیرند (ناوارا، 2010). در نتیجه، در طول یک بحران اقتصادی، تعاونی های کارگری تمایل دارند تعداد کارکنان را کمتر از شرکت های انتفاعی کاهش دهند، زیرا بخش قابل توجهی از کارگران عضو تعاونی هستند (Pérotin, 2012).
بنابراین، در این زمینه، استفاده از سرمایه انباشته شده توسط تعاونی، عمدتاً در نتیجه انتساب سود به ذخایر و همچنین ایجاد اتحادها و همکاری های عمودی و افقی به عنوان ابزاری برای توسعه نوآوری و حفظ رقابت پذیری. Zevi، Zanotti، Soulage و Zelaia، 2011)، دو استراتژی هستند که از طریق آنها تعاونی ها به فعالیت خود ادامه می دهند و نیازهای اعضا را حتی در دوره های دشوار اقتصادی برآورده می کنند.
هدف این مقاله بررسی تعاونی های ایتالیایی است که در طول دوره 2008-2010 در خدمات صنعتی و تجاری فعال بودند. این یکی از بخشهای ایتالیایی بود که بیشتر تحت تأثیر بحران اقتصادی قرار گرفت (Accettoro, Giunta, & Rossi, 2011).
این مطالعه داده های رسمی در مورد تحول تعاونی ها در صنعت و همچنین نتایج یک نظرسنجی انجام شده بر روی نمونه ای از بیش از 25000 شرکت ایتالیایی که در بخش خدمات صنعتی و پشتیبانی فعال بودند، از جمله حدود 3000 تعاونی انجام شد. .
ساختار این مقاله به شرح زیر است: بخش اول مروری بر تعداد تعاونیهای صنعتی در سالهای اخیر است. بخش بعدی جنبههای روششناختی نظرسنجی Monitoraggio Economia Territorio (MET) 1 را ارائه میکند، نظرسنجی متمرکز بر عوامل کلیدی مرتبط با تولید و رقابت پذیری شرکتها که بر روی نمونهای از بیش از 25000 شرکت ایتالیایی در بخش خدمات صنعتی و پشتیبانی انجام شده است. شامل 3000 تعاونی. 2 در نهایت، نتایج نظرسنجی ارائه شده است.
قطعات بخش
تعاونی ها در بخش صنعتی در ایتالیا
بر اساس داده های موسسه ملی آمار (Istat)، 20210 تعاونی که 4.4 درصد از کل شرکت های فعال 3 در حوزه های مورد مطالعه را تشکیل می دهند، در سال 2010 در بخش صنعت و خدمات پشتیبانی فعال بودند. عاملان عمدتا بودند
نظرسنجی MET: اظهارات روش شناختی
نظرسنجی MET بر شرکت های ایتالیایی در بخش های صنعتی و خدمات پشتیبانی متمرکز است. هدف این نظرسنجی ارائه یک دید جامع و با جزئیات کافی از ساختار و عوامل کلیدی مرتبط با تولید و همچنین رقابت پذیری این شرکت ها است.
این نظرسنجی که در سال های 2008، 2009 و 2011 انجام شد، توسط MET مدیریت می شود. نظرسنجی سال 2011 از این جهت جالب است که طی یک دوره شدیدا منفی برای صنعت ایتالیا با وخامت بسیاری از اقتصادها تکمیل شد.
عملکرد اقتصادی
داده های MET تصویری از عملکرد اقتصادی تعاونی های صنعتی برای دوره 2008-2010 و از نظر پیش بینی ها برای سال های 2011-2012 ترسیم می کند. در مجموع، با توجه به مشکلات مرتبط با فاز منفی اقتصادی، دادههای جمعآوریشده وضعیت مثبتی را نشان میدهد و شباهتهایی را بین عملکرد اقتصادی تعاونیها و سایر اشکال بنگاهداری و همچنین برخی از ویژگیهای مدل تعاونی نشان میدهد.
تحلیلی از تغییر در گردش مالی در
دیدگاه خود را بنویسید