شناسايي مصالح و تکنولوژي هاي نوين در معماري سبز (پايدار)
چکیده مقاله:
امروزه با رشد سریع دانش و تکنولوژی در همه ی زمینه ها به ویژه در صنایع وابسته به ساختمان سازی و تشویق به ساخت ساختمان هایی با راندمان انرژی و استحکام بالا و با استفاده از مواد و مصالح سبز و هوشمند, سبک و … ساخت ساختمان های سبز در ذهن معمار رویش می کند. از این رو باید با مفاهیم اولیه و کاربردی ساختمان یا به طور جامع تر معماری سبز آشنا می شویم. باید به عوامل متعددی که می تواند مصرف انرژی های فسیلی را در ساختمان کاهش دهد توجه شود و به بررسی تأثیر اقلیم بر ساختمان پرداخته شده است و تأثیر هر یک از عناصر اقلیمی در شرایط حرارتی هوای داخل ساختمان مورد بررسی قرار می گیرد. پس از مطالعات انجام شده و با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به نقش عوامل مختلف و کاربردهای معماری سبز از جمله: بام و دیوار سبز و مصالح و تکنولوژی های سبز پرداخته, تا از این طریق نقش مهمی را در کاهش مصرف انرژی های فسیلی و آلودگی محیط زیست انجام دهد. در این پژوهش, تکنولوژی های سبز موجود, پدید آمده و آینده را به گونه ای که در ساختمان ها به کار برده می شود, بررسی می کند. تعریف کاملی از تکنولوژی های جدیدی که برای ساختن ساختمان های با عملکرد بالا به کار می روند را ارائه می نمایند. این قسمت بر دو مبحث تکنولوژیک, متمرکز است: 1 – تولید انرژی (یعنی سیستم های بیولوژیک, خورشیدی, حرارت زمین و ترکیبی) 2 – حفظ انرژی ( یعنی عایق بندی, کنترل های محیطی, پوسته ها, پوشش های ساختمانی, روش های غیرفعال و تکنولوژی های کم مصرف). مصالح ساختمانی و فعالیت های ساخت وساز, سالانه سه میلیون تن مصالح خام را مصرف می کند. استفاده از مصالح سبز به حفظ منابع تجدید ناپذیر ساختمانی کمک می کند و همچنین تاثیرات نامطلوب محیطی را که در اثر استفاده از مصالح سنتی صنعت ساختمان ایجاد می شود, کاهش می دهد.
دیدگاه خود را بنویسید